نشریه فوربس در تحلیلی نوشت، یکی از دلایل عدم تحقق توافق‌های تجاری جهانی این است که خود سازمان تجارت جهانی (WTO) دچار مشکل است. رییس جمهور آمریکا تهدید کرده از این سازمان خارج می‌شود. جلسه‌ای که دسامبر گذشته بین وزرای کشورهای عضو WTO برگزار شد، به نتیجه خاصی نرسید. هفته گذشته، زنگ خطری که این موقعیت‌ ایجاد کرده، باعث شد گروهی از کشورها در کانادا به دنبال راه حلی باشند، بدون اینکه دو اقتصاد بزرگ دنیا در این جلسه حضور داشته باشند.

برای نهادی که همین دو دهه پیش، استانداردهای اثربخشی برای بدنه‌های بین‌المللی تعیین می‌کرد، این یک موقعیت تاسف‌برانگیز است. وقتی WTO در اواسط دهه 90 میلادی از دل مذاکرات جهانی بیرون آمد، به نظر می‌رسید بتواند قوانین تجاری گسترده‌ در سطح بین‌الملل را پوشش دهد و مکانیزمی قوی برای حل و فصل مناقشات تجاری ایجاد کند. اما WTO در هر دو اینها شکست خورده است.

دولت آمریکا دو انتقاد اصلی را متوجه عملکرد WTO کرده است. اولین انتقاد به رفتار اقتصادهای غیربازار برمی‌گردد. از نظر کارشناسان تجارت آمریکا، WTO برای مدیریت اقتصادی مثل چین آماده نیست و پذیرفتن این کشور در WTO در قدم اول اشتباه بوده است. انتقاد کلیدی دوم، به رویکرد WTO نسبت به حل و فصل مناقشات بین اعضا برمی‌گردد. دولت ترامپ گفته که نظام WTO حد و حدود قوانین خودش را زیر پا گذاشته است. یک مشکل مهم دیگر در این راستا، به‌روز نشدن قوانین WTO است. البته تاکنون تلاش‌های زیادی برای نوشتن قوانین تجاری جدید صورت گرفته که همه آنها به دلیل به توافق نرسیدن کشورهای عضو، بی‌نتیجه مانده است.

شکست WTO به عنوان یک مجمع مذاکره، توانایی قوانین را برای رسیدگی به موضوعات تجاری دنیای مدرن محدود کرده و به سیستم حل مناقشات فشار وارد کرده است. درست است که حمله دولت ترامپ به WTO می‌تواند مشکل را بیشتر کند، اما نگرانی اصلی در مورد وضعیت خود این نهاد است و دولت‌ها باید این مساله را حل کنند.