به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز، با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و استقلال تصمیم گیری این کشور این احتمال وجود دارد که سیاست مداران بریتانیایی با دست بازتری به اتخاذ تصمیمات جدید در مراودات با ایران بپردازند؛ از این رو در برخی نظرات کارشناسی چشم انداز بهتری از روابط دو کشور قابل تصور است. در این گزارش به بررسی سطح روابط ایران و بریتانیا در گذار شرایط تحریم و تحلیل آینده روابط دو کشور پرداخته شده است و مدیر قطب اقتصاد بین الملل دانشگاه اصفهان در این باره با اگزیم نیوز گفتگو می کند.

حجم تجارت ایران با بریتانیا

براساس آمارهای تجاری، از گذشته تاکنون بریتانیا جایگاه مهمی در تجارت خارجی ایران نداشته است. این کشور در میان ٢٨ عضو اتحادیه اروپا و در لیست شرکای تجاری ایران در رده های میانی قرار گرفته است. آمارهایی که یورو استات منتشر کرده است نشان می دهد واردات کشور انگلیس از ایران در سال ٢٠١١ بالغ بر ٤٢٠ میلیون یورو بوده است . این رقم که در ادامه سالهای تحریم افت چشمگیری داشته، در سال ٢٠١٤ معادل ٣٩ میلیون یورو ثبت شده است. در مقابل صادرات این کشور به ایران نیز در سال ٢٠١١ بالغ بر ٢٠٣ میلیون یورو بوده است که در سالهای بعد کاهش یافته و در سال ٢٠١٤ به ١١٣ میلیون یورو رسیده است.

 عمده اقلام تجاری دو کشور

براساس آمارهای تجاری ثبت شده عمده اقلام صادراتی ایران به این کشور شامل کف پوشها، خرما، تابلو‌های نقاشی، زعفران، کتیرا، خاویار و هندوانه بوده و در مقابل ذرت دامی، گندم دامی، جو، توربینهای گازی، جوجه و مکملهای دارویی نیز اقلامی هستند که قسمت بیشتری از واردات برتانیایی ایران را تشکیل داده اند.

بهبود روابط با اتحادیه اروپا بهتر از بریتانیا است

دکتر سید کمیل طیبی، استاد اقتصاد بین الملل در گفتگو با خبرنگار اگزیم نیوز تشریح کرد: روابط سیاسی و اقتصادی ایران و بریتانیا از گذشته تاکنون پرنوسان بوده است؛ ذهنیت منفی به روابط با انگلیسی ها حدود 100 سال است که در جامعه ایرانی وجود دارد. این موارد که بر تصمیمات سیاست گذاران نیز موثر بوده اند روابط دو کشور را تحت الشاع قرار داده اند.

وی با بیان اینکه انگلستان جزو شرکای عمده تجاری ما نبوده است گفت: کشورهای آلمان، ایتالیا و ژاپن شرکای بهتری برای تجارت ایران بوده اند و حتی در دوران قبل از انقلاب آمریکا هم در گروه این شرکای تجاری قرار می گرفت اما رتبه انگلستان در رده بندی مراودات تجاری بعد از رده نهم است.

مدیر قطب اقتصاد بین الملل دانشگاه اصفهان افزود: شدت نوسانات در روابط اقتصادی و تجاری به اندازه نوسانات سیاسی مابین ایران و انگلستان نبوده است و به نظر نمی رسد انگلستان با خروج از اتحادیه اروپا به شرکای برتر تجاری ما تبدیل شود.

طیبی ادامه داد: در مسیر مذاکرات و توافق برجام اتحادیه اروپا یکی از طرف های این توافق بوده و لذا اهمیت خود اتحادیه برای توسعه سطح مبادلات تجاری ایران بسیار بیشتر از کشور انگلستان است.

وی افزود: انتظار می رود افزایش پیش بینی شده سطح روابط ایران در پسابرجام و همچنین بعد از برگزیت بیشتر با اتحادیه اروپا باشد تا انگلستان.

استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان همچنین گفت: تمرکز بر بهبود روابط با اتحادیه اروپا حساب شده تر و منطقی تر است؛ یکی از ابزارهای توسعه در دنیای امروز تعامل با دنیاست و این امر از طریق تعامل با یک اتحادیه یا منطقه نسبت به یک کشور تنها بیشتر و بهتر محقق می شود.

طیبی با تاکید بر پارادایم یکپارچه گرایی در دنیای امروز افزود: اقتصاد جهان برای توسعه و رونق سراسری باید به سمت یکپارچگی و همکاری اقتصادی پیش برود و در این بین توسعه روابط با اتحادیه اروپا برای ایران نفع بیشتری از توسعه مبادلات با انگلیس به عنوان یک کشور خواهد داشت.

وی در پایان موضوع برون سپاری بین المللی را قابل توجه دانست و گفت: این امر یک تقسیم کار بین المللی در حوزه تولید، سرمایه گذاری و مشارکت است و بین اعضای یک منطقه شکل می گیرد. این موضوع علاوه بر افزایش سرعت رشد در متغیرهای اقتصادی به ایجاد نوعی رقابت درون منطقه ای هم منجر خواهد شد که در نهایت برای همه سودمند است.