بیش از یک سال است که ایران با سرمایه گذاران ارتباط برقرار کرده، میزبان هیات های نمایندگی تجاری خارجی است و نمایندگانی را برای بررسی فرصت های تجاری جدید عازم خارج از کشور می کند. آمریکا قبل از انقلاب بازار سنتی برای ایران محسوب می شد و سطح روابط دو کشور در حد ایده ال قرار داشت. پیش بینی می شود پس از گذار از تحریم های فرسایشی و بلند مدت و  امضای برجام شرکت های آمریکایی تا زمانی که در مورد تداوم توافق هسته ای اطمینان نیابند، به سرمایه گذاری و داد و ستد با ایران به دیده تردید نگاه خواهند کرد. از طرفی سیاست های دو پهلوی داخل ایران درباره تعامل تجاری با آمریکا روند ارتباط اقتصادی میان دو کشور را کند و سراسر ابهام کرده است.

در خصوص آینده تجاری ارتباط با امریکا رئیس مجمع عالی واردات کشور می گوید: متاسفانه مشکلی که در کشور ما وجود دارد این است که همه زندگی ما سیاسی شده و عملا همه حرکت هایمان را با سیاست گره می زنیم. این از نظر من یک معضل است و تجارت یک موضوع تخصصی است و ربط دادن آن به سیاست تبعات ناخوشایند و جدی به دنبال دارد.

وی در خصوص اینکه آیا تعامل اقتصادی با آمریکا به صرفه هست یا نه؟ گفت: تشخیص این مساله به عهده کسی است که حرکت اقتصادی در این حوزه دارد و نه کس دیگر. طبیعتا اگر تجارت با آمریکا برای فعال اقتصادی صرفه نداشته باشد این کار را نمی کند چون متضرر اصلی خود اوست.

مناقبی درباره تصمیم گیری برای تعامل با کشورهای مختلف گفت:  همیشه همسایه بودن دو کشور دلیل به صرفه بودن تجارت نیست. خیلی از اوقات کالاهایی که از کشور همسایه وارد می شود صرفه اقتصادی ندارد اما اگر همان کالا از کشوری دوردست وارد شود به لحاظ مواد اولیه ارزان، هزینه تمام شده پایین و کیفیت بالاتر منفعت بیشتری نصیب ما کند.

وی با اشاره به معضل بی توجهی به کیفیت و سلامت مردم در جامعه گفت: امروزه چیزی که در جامعه و سیستم اقتصادی ما به آن توجه کافی نمی شود بحث کیفیت کالا، سلامت مردم و منافعی است که قرار است از واردات و صادرات نصیب کشور شود. از دیدگاه اقتصادی در گام اول باید دید چه تصمیمی به نفع کشور است و منافع ملی  و نیز منافع مصرف کننده نهایی را تامین می کند. آیا امروز کالایی که از چین با کیفیت پایین وارد می شود به نفع ماست؟ لطمه به سلامت اقتصادی کشور، موضوعی است که مسئولان کشور باید در مورد آن پاسخگو باشند.

مناقبی در ادامه گفت: ما با امریکا یک مشکل اساسی و ریشه ای داریم که در جایگاه خود قابل اعتنا و مهم است. اینکه آیا باید با امریکا رابطه اقتصادی داشته باشیم یا نه موضوعی است که جزو سیاست های کلان کشور است و تصمیم گیری درباره آن به عهده مقامات عالی کشور است. اما نیازسنجی در خصوص تعامل اقتصادی بین دو کشور به عهده فعال اقتصادی است. فعال اقتصادی بر مبنای نیاز بازار و مصرف کننده مشخص می کند که آیا لازم است با آمریکا داد و ستد کنیم با خیر.

رئیس مجمع عالی واردات کشور خاطرنشان کرد اقتصاد ما یک اقتصاد دولتی است و  بخش خصوصی عملا با سهمی کمتر از 20 درصد در اقتصاد، عملا در حاشیه قراردارد و نه تنها تصمیم گیرنده نیست بلکه در تصمیم گیریها نیز بازی داده نمی شود، بنابراین در فضای اقتصادی کشور نقش تعیین کننده ندارد. بخش خصوصی در چنین موقعیتی عملا مجبور است هر آنچه پیش رویش می گذارند را اطاعت کند. این یعنی گرفتن رقابت سالم از مردم.

وی افزود: باید فضا به سمتی حرکت کند که اهداف بر مبنای منافع تعریف شوند و اگر خط قرمزی در ارتباط اقتصادی با آمریکا وجود دارد تنها از مجاری رسمی و مقامات عالی رتبه تعیین و به صورت قانونی اعلام و اجرایی شوند تا فعال اقتصادی خود را با آن تطبیق داده و بر اساس آن عمل کند. ممنوعیت ها در اینباره بصورت قانون مطرح و از برخورد دوگانه با این موضوع جلوگیری شود.

مناقبی در ادامه به عواقب برخورد دو گانه و دوپهلو در این باره اشاره کرد و گفت: امروز کشور در مضیقه منابع مالی و رکود است. حال آنکه تصمیم گیری های شتابزده در این حوزه منجر به ضرر و زیان از جمله عدم اعتماد متقابل، هدررفت منابع مالی، ماندن کالا در گمرکات و بالا رفتن هزینه گمرکی و از همه مهمتر هدررفت وقت و نیروی انسانی می شود.