رییس جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش؛ در گفتگو با اگزیم نیوز تامین مواد اولیه را مهمترین معضل این صنف دانست و گفت: در حال حاضر بزرگترین مشکل این صنف که موجب رکود سنگین در کارخانه ها شده است تامین مواد اولیه است که بخشی از آن از خارج از کشور و بخشی در داخل تولید می شود اما به دلیل نوسانات قیمت ارز اکنون با تلاطم قیمت و کمبود در بازار مواجه شده است.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل عدم دسترسی به مواد اولیه فعالیت شان با اختلال روبرو شده و از ادامه تولید بازمانده اند، عنوان کرد: این صنعت حال و روز خوبی ندارد که امیدواریم با سیاستگذاری های جدید دولت التهابات کنونی بازار مرتفع شود زیرا در غیر این صورت با کاهش تولید و ریزش نیروی انسانی شدید مواجه خواهیم شد.

لشگری اولویت اول واحدهای تولیدی را تامین مواد اولیه عنوان کرد و افزود: تامین مواد اولیه باید در دستور کار مراجع تصمیم گیر و ذیربط قرار گیرد که این امر چه از طریق بازار آزاد و یا بورس کالا که به دلیل التهابات ارزی با تکانه های شدیدی در این زمینه مواجه شده، می بایست در اختیار واحدهای تولیدی قرار گیرد. زیرا قیمت مواد اولیه دایم در حال تغییر است و حداقل به سه برابر قیمت قبلی رسیده است.

وی افزود: فقط در مورد یک ماده اولیه به نام دی او پی که الکلی است که توسط پتروشیمی اراک تولید می شود هفته گذشته شکاف عرضه و تقاضا به سه برابر رسید یعنی تقاضای کاذب افزایش پیدا کرد و آن هم به این دلیل که برخی از این نابسامانی سوء استفاده کرده و این مواد را صادر می کنند.

رییس جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش با تصریح بر اینکه اما اتفاق نامطلوبی که در این شرایط در حال وقوع این است که قیمت های تمام شده در صنعت ما به قیمت های جهانی نزدیک می شود، یادآورشد: این مسئله باعث می شود مزیت قیمتی را از دست بدهیم. تغییرات و نوسانات ارزی و مشکلاتی که در بورس کالا پیش آمده در نرخ پایه مزیت قیمتی محصولات خود را از دست داده و بازارهای خارجی را به رقبا واگذار کنیم.

لشگری میزان صادرات کفش ایران را 120‌ میلیون دلار عنوان کرد و بیان داشت: کفش ایرانی به بازارهای منطقه صادر می‌شود که اکنون با گران شدن ارز دیگر واردات کفش دوزان را تهدید نمی‌کند بلکه صادرات مواد اولیه و خام که به‌صورت قانونی و قاچاق صورت می‌گیرد بزرگ‌ترین چالشی ‌است که با آن روبه‌رو هستیم.

به گفته وی در حال حاضر رویه‌های چرمی، مواد پتروشمی نظیر زیره‌های کفش، چرم مصنوعی،‌پاشنه کفش و بسیاری از مواد اولیه‌ای که در ساخت کفش دخیل هستند صادر می‌شوند؛‌ تولید کفش برای کسانی که در زمینه کفش فعالیت می‌کنند مقرون به صرفه نیست به همین دلیل برخی به‌صورت قانونی و قاچاق به صادرات روی آورده‌اند. ترکیه مقصد اصلی چرم ایرانی است که در آنجا تبدیل به کالاهایی چون کیف و کفش شده و به اروپا و حتی کشور خودمان با قیمت گزاف‌تری صادر می‌شود.

رئیس جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش در ادامه در خصوص تصمیم کمیسیون اقتصادی درباره لایحه افزایش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی تا هشت منطقه آزاد و سیزده منطقه ویژه تجاری و تاثیر آن بر روند تولید داخلی، اظهار داشت: در این زمینه نامه های متعددی به وزارت صنایع و دفتر صنایع تکمیلی صنایع نساجی و پوشاک ارسال کرده ایم و یادآورشده ایم که افزایش این مناطق به ضرر تولید و صنایع داخلی است زیرا در عمل این مناطق حیات خلوتی شده اند برای ورود کالای قاچاق به کشور و در حد زیادی از اهداف تعیین شده و اصلی خود دور مانده اند.

علی لشگری، با تاکید بر اینکه در حال حاضر مشکل کشور افزایش منطقه ازاد نیست، یادآور شد: این مناطق امتحان خود را طی  40 سال گذشته پس داده اند. درواقع علی رغم اهدافی که برای مناطق ازاد تعریف شده که می بایست درجهت صادرات مجدد باشد عملا سکوی ارسال محصولات نهایی کالاهای قاچاق به داخل شده اند. براین اصل چگونه بدون آسیب شناسی به سمتی می رویم که تعداد این مناطق را بیشتر کنیم؟ چه راستی آزمایی و کنترلی روی مناطق آزاد انجام شده و چه  کارنامه موفقی در مورد دفاع از تولید داخل داشته اند؟

به گزارش اگزیم نیوز براساس اطلاعات منتشر شده، سهم ایران در بازار کفش تنها دو‌درصد است، در سال‌‌های اخیر ورود کفش‌های بی‌کیفیت چینی به کشور و تبعات منفی استفاده از آن باعث شده تا مردم به ‌سمت استفاده از محصولات داخلی روند، اما تولیدکنندگان نیز باید خود را به‌روز کنند. علی شالباف، مدیرعامل گروه صنعتی کفش ملی معتقد است، تولید 1000جفت کفش تا زمانی که به دست مصرف‌کننده برسد برای بیش از 400 نفر نیروی انسانی اشتغال‌زایی دارد، اما با واردات بی‌رویه و قاچاق، بیکاری در این صنف موج می‌زند. در سال‌های گذشته قاچاق و واردات بی‌رویه به بلای جان تولیدات داخلی تبدیل شده است. قیمت کفش‌ها با توجه به جنس و نوع کار متفاوت است و قیمت بعضی از کفش‌ها حتی تا 300‌هزار تومان نیز می‌رسد، اما به‌طور کلی در این صنف گران‌فروشی وجود ندارد. در حالی که آمارهای رسمی از قاچاق کفش در دسترس نیست، اما آمار میدانی حاکی از آن است که در سال گذشته بیش از 500‌میلیون دلار کفش به کشور قاچاق شده است که عمدتا از کشورهای ترکیه و چین و از طریق مناطق آزاد بوده است.

براساس گفته مسئولان صنف کفش، در بحث واردات کفش به داخل ایران شاهد یک مافیا هستیم که باید با آن برخورد منطقی شود، زیرا در بحث کفش به هیچ‌عنوان نیازمند واردات نیستیم. ضمن اینکه در ۳۰ سال گذشته که صنعت کفش به شرایط و امکانات امروز نرسیده بود، صادرکننده کفش به روسیه، فرانسه، اسپانیا و چند کشور دیگر بودیم. متاسفانه شرایط تغییر کرد و به‌دلیل سود سرشاری که واردات کفش دارد، مبادرت به واردات آن می‌کنند و متاسفانه دستگاه‌هایی که مسئول این قضیه هستند، برخورد درستی با این وارد‌کنندگان ندارند. واردکنندگان کفش را به هر قیمتی که بخواهند می‌فروشند و تبلیغات بسیار زیادی به‌نفع خودشان دارند و جوان‌ها را ترغیب به خرید کفش خارجی با قیمت‌های بالاتر می‌کنند.