عضو هیات نمایندگان اتاق تهران و مدیرعامل فولاد یزد می گوید نگرانی بانک ها و موسسات مالی بين المللي از خروج آمریکا از برجام و محدودیت هایی که آمریکا ایجاد کرده است مهم ترین مشکل کنونی توافق هسته ای محسوب می شود و راه حضور موسسات مالی و بانکی را برای حضور در ایران و همکاری با شرکت های داخلی و خارجی سد کرده است. بهادر احرامیان می گوید:« این یک واقعیت است که دولت کنونی آمریکا در اجرای برجام تنها به دنبال این است که روابط ایران از یک حد مشخص با جامعه جهانی گسترش پیدا نکند و دائم با فشارها و سنگ اندازی ها به دنبال بی نتیجه کردن برجام است و مهم ترین اقدام از این جنس را در فشارها به موسسات مالی و بانکی برای عدم حضور در ایران و ارتباط با ایران می بینیم.»

وي در ادامه می گوید:« در حال حاضر می بینیم که در سطح شرکت های بین المللی تمایل برای حضور در ایران و همکاری با شرکت های ایرانی بسیار زیاد است و از نظر قانونی هم بعد از لغو تحریم ها هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد، حتی می بینیم که شرکت های آمریکایی بسیاری هم علاقه به حضور در ایران دارند ولی مشکلات مالی و نقل و انتقال ها در عمل همه چیز را با محدودیت رو به رو کرده است. توجه داشته باشید که آمریکا بزرگترین اقتصاد کنونی جهان را در اخیتار دارد و همین موضوع باعث می شود که شرکت ها و به خصوص موسسات مالی و بانکی جهان ( که بیشتر آن ها هم در آمریکا قرار دارند) حاضر نیستند به خاطر ریسک همکاری با ایران دچار مشکل شوند. این موسسات به یاد دارند که بعد از تحریم های اقتصادی ایران برخی موسسات مالی مهم از سوي آمريكا جريمه هاي سنگين شدند مانند HSBC و یا کریدیت سوئیس و... و در این شرایط ابر موسسات مالی نگران هستند که با سرنوشت این موسسات و بانک ها مواجه شوند. بنابراین ریسک سرمایه گذاری و تامین مالی در ایران به گونه ای است که به دلیل ترس از دولت آمریکا فعلا شرکت ها و موسسات مالی و بانکی بزرگ تمایلی به حضور در کشور را ندارند.»

وي در پاسخ به اینکه در اخبار می بنیم دولت و شرکت های ایرانی با بانک های ایتالیایی، کره ای و... قرار دادهایی را امضا می کنند، آیا این شرایط به نقطه ای خواهد رسید و این بانک ها معتبر هستند؟ می گوید:« آن چه می بینیم در سیستم مالی جهانی هنوز ابر بانک ها نیستند که به کشورمان بیایند و بانک هایی را هم که می بینید با آن ها توافق می شود بیشتر درجه دو هستد و حتی به نوعی آن ها هم وابستگی هایی به بانک های بزرگ تری دارند که این موضوع در عمل کار کردن آن ها با ایران را برایشان سخت و محدود می کند. سیستم مالی در دنیا وابسته به هم است و همه بانک های دنیا عضو یک شبکه هستند و حالا وقتی یک بانک تصمیم می گیرد به دلیل ریسک سرمایه گذاری ارتباطش را با ایران محدود کند ناخودآگاه شرکای تجاری آن هم در همین سیستم قرار می گیرند.»

احراميان همچنين مي گويد:« ما باید تا جایی که می توانیم ریسک فضای کسب و کار و سرمایه گذاری در ایران را پایین بیاوریم و شرایط را برای کسب و کار مهیا کنیم و وضعیت اقتصادی داخلی را بهبود ببخشیم و خود تحریم ها را پایان دهیم تا فضاي براي جذب سرمايه گذاري هاي خارجي فراهم شود و با به وجود آوردن تشويق هاي داخلي تلاش كنيم در همين شرايط هم حداقل با نرخ هاي بهتری سرمايه گذاران را براي حضور در كشورمان دعوت كنيم.»  

منبع: اتاق تهران