ابراهیم جمیلی رییس خانه اقتصاد ایران در گفتگو با اگزیم نیوز بر این باور است که کاهش پلکانی نرخ سود بانکی منجر به ورود سرمایه های مردمی به سمت تولید و رسیدن به اقتصادی شفاف نمی شود.

وی با بیان اینکه هدف دولت از کاهش نرخ سودبانکی این بود که از این ابزار برای هدایت سرمایه های مردمی به سمت تولید و حمایت از صنعت بهره ببرد، یادآور شد: آنچه در عمل اتفاق افتاد این بود که با کاهش سود بانکی شاهد بروز نوسانات جدی در بازارهایی نظیر طلا،‌ ارز و سکه بودیم. زیرا سپرده گذاران به دنبال این بودند که بتوانند از سرمایه خود به سود مناسب دسترسی پیدا کنند که در این زمینه نمی توان انتظار داشت این سرمایه وارد بخش تولید و صنعتی بشود که به سختی نفس می کشد.

به گفته جمیلی بازارهای مالی از این قابلیت برخوردار هستند که با تغییر در میزان عرضه و تقاضا نوسان بالایی را ایجاد کنند که بر همین اساس سرمایه ها برای نوسان گیری از این بازارها، به این سمت هدایت شده و از مسیر اصلی خود که تولید و صنعت است باز می مانند. بر این اصل کاهش سود بانکی نمی تواند موثر باشد زیرا این اقدام منجر به متغیر شدن سایر بازارها شده و آنها را با التهاب مواجه می کند.

رییس خانه اقتصاد با اشاره به اینکه جذابیت بازارهای مالی از جمله ارز، سکه و طلا و همچنین دریافت سود از بازار غیررسمی، پیش بینی بانک مرکزی در کاهش سود سپرده ها را با شکست مواجه کرد، گفت: در شرایطی که مردم با کاهش درآمد و عدم تطبیق میان درآمد و هزینه ها مواجه هستند نمی توان از آنان انتظار داشت که سرمایه های خود را که به دلیل کاهش سود بانکی از بانک ها خارج کرده اند، به بدنه  تولیدی تزریق کنند که در شرایط کنونی سودده نیست زیرا سرمایه گذاران نمی توانند انتظار دریافت سود به موقع و منطقی از این بخش را داشته باشند.

جمیلی بر این باور است که کاهش نرخ سود بانکی باید در شرایطی انجام شود که از ثبات سایر بازارها و شرایط معیشتی مردم اطمینان خاطر کافی وجود داشته باشد، زیرا در غیر این صورت تبدیل به بستری برای دلالی و سفته بازی در عرصه های مختلف اقتصادی خواهد شد.

وی با تاکید براینکه کاهش نرخ سود بانکی باید در شرایطی انجام شود که اقتصاد کشور به مرحله ثبات رسیده باشد، تصریح داشت: نباید کاهش نرخ سود بانکی صرفا با این استدلال که نرخ سود بانکی در تمامی اقتصادهای دنیا با تورم همخوانی دارد به سمت کاهش هدایت شود زیرا اجرای این طرح بدون ایجاد بسترهای لازم صرفا مشکلات اقتصادی را تشدید می کند.

جمیلی در پاسخ به این سوال که چرا بخش تولید و صنعت در ايران فضای لازم را برای جذب سرمایه فراهم نکرده است، گفت: علت چنين وضعيتي اين است که در مزيت هايی که داريم سرمايه گذاری نکرده ايم. زیرا با این تفکر به میدان آمدیم که باید همه کالاها را توليد کنيم و زمانی که شعار ما خودکفايی بود از نظر جانمايی درست عمل نکرده ایم. به عنوان مثال کارخانه های فولاد که در اصفهان و يزد سرمايه گذاری شده اند درحالی که منابع آبی نداشته اند. اينها به درستی مکان يابی نشده اند که در نتیجه نه تنها سوددهی نداشتند بلکه موجب افزايش هزينه ها نیز شده اند.

رییس خانه اقتصاد خاطرنشان ساخت: طرح کاهش نرخ سودبانکی باید به گونه ای اجرا شود تا سرمایه های مردمی به سمت بخش تولید هدایت شده تا از یک سو کمبود نقدینگی واحدهای تولیدی تامین شده و از سوی دیگر مردم در سود حاصل از تولید سهیم شده و با افزایش ظرفیت تولید بتوان به جنگ بیکاری رفت.

وی در ادامه افزود: برای جذب نقدینگی به بخش تولید و صنعت باید یک جراحي عمومی انجام شود تا به واسطه آن مزيت های بخش صنعت و ارزش افزوده بالا در اين بخش شناسايی شود، در آن صورت در بخش هايی که ارزش افزوده بالايی دارند می توان سرمايه گذاری کرد و در آن به سود لازم رسید.