رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق ایران و از کارشناسان برجسته فرش در کشور می گوید وضعیت بازار فرش ایران در جهان « خراب تر از همیشه» است. سید رضی حاجی آقا میری می گوید: داستان وضعیت فعلی فرش ایرانی یک داستان خیلی طولانی است و این سقوط و نزول آن از خیلی سال پیش شروع شده است و متاسفانه ادامه دارد.

وي در پاسخ به اینکه پس از برجام آیا گشایش های جدیدی در بازار فرش ایران و به خصوص صادارت فرش به آمریکا ایجاد نشد؟ می گوید: بعد از برجام تنها یک مختصری فرش به آمریکا صادر شد که آنها هم فاقد ارزش بودند و چیزی نبود که بتوانیم روی آن حساب ویژه باز کنیم. او در ادامه در پاسخ به اینکه آیا صادرات فرش به آمریکا هم اکنون انجام می شود یا خبر؟ گفت: هم اکنون صادرات فرش به آمریکا ولی کار ویژه ای صورت نمی گیرد زیرا صادرات فرش باید بسیار تخصصی و با تمرکز جدی روی فرش ایرانی و ارزشمند باشد ولی آن چیزهایی که الان به آمریکا صادر می شود عمدتا فرش های فرسوده و بی ارزش و از بین رفته هستند که به شهره جهانی فرش ایرانی هم آسیب وارد می کنند و البته خیلی تفاوتی هم با فرش های بدی که از کشورهای دیگر به آمریکا می روند، ندارند.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با بیان اینکه مشکل اصلی صادرات فرش ایران این است که « ما بازارهایمان را از دست داده ایم»، می گوید:« وقتی شما صاحب یک چیزی هستید ولی برای آن ارزشی قائل نیستید و دنبالش را نمی گیرید باعث می شود که به تدریج ارزش آن از بین برود و از سکه بیفتد؛ فرش ما الان از سکه افتاده است و فرش های دیگر جایگزین فرش ایرانی شده اند.»

رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق ایران با بیان اینکه بخش خصوصی و بخش دولتی هر کدام وظایف و مسئولیت هایی در مقابل صادرات غیرنفتی از جمله فرش دارند و هیچکدام هم نمی توانند مسئولیت هایشان را با هم مقایسه کنند، گفت:« باید دولت در نظر بگیرد که بخش خصوصی توان و قدرتش محدود است و برای یک سال، دو سال، پنج سال، ده سال می تواند شرایط سخت را تحمل و مقاومت کند، در این شرایط دولت باید وارد عمل شود و حمایت کند، اگر این اتفاق نیفتد بخش خصوصی دلسرد می شود و می بیند که شرایط همواره بد است پس از آن کار خارج می شود، اتفاقی که برای فرش ایران هم افتاد و باعث شد بسیاری از صادرکنندگان و متخصصان این حوزه کارشان را رها کنند و یا اینکه به نسل های بعدی خود توصیه کنند که این کار را ادامه ندهند، موضوعی که باعث ایجاد یک «گپ» شد و ما متخصصان این حوزه را از دست دادیم و کسی هم در ادامه تربیت و جایگزین نشد و الان با نسلی منقطع رو به رو هستیم و این اتفاق نه تنها در آمریکا که برای فرش ایران در اروپا هم افتاده است.»

این کارشناس فرش با بیان اینکه فرش ایران وزن جهانی خود را از دست داده»، می گوید:« الان وقتی به مجلات معماری داخلی مشهور جهان نگاه می کنم و دنبال یک فرش ایرانی و حتی شرقی روی زمین می گردم، چیزی نمی بینم و این متاسفانه نشان دهنده تغییر سلیقه است. معماران داخلی در عصر مدرن سلیقه ها را تغییر داده اند و ما هم در مقابل آن ها منفعل نشستیم و کاری انجام ندادیم، اگر دولت ایران یک استراتژی قوی در حفظ بازارهای جهانی فرش داشت باید از طریق بودجه های دولتی و کلان پروژه های حساب شده ای با نظر کارشناسان و متخصصان تعریف می کرد و با معماران داخلی وارد مذاکره می شود تا این سلیقه از بین نرود و کنار گذاشته نشود اما حالا همه چیز از بین رفته و ما با چنان سیل مهیب و هولناکی دیگر هستیم که جراتی برای حضور در این مسیر سیل نداریم. شما در نظر بگیرید اگر 10 سال پیش در آمریکا یک فرش اصیل ایرانی از مدل هریس با حدود 600 تا 700 دلار معامله می شد الان این عدد رسیده است به 100 هزار دلار و این نشان دهنده عمق فاجعه ای است که اتفاق افتاد.

منبع: اتاق تهران